pouczyć

pouczyć
глаг.
• научить
• обучать
• обучить
• объяснить
• проинструктировать
• проучить
• проучиться
* * *
poucz|yć
\pouczyćony сов. 1. научить, объяснить;

\pouczyć со i jak объяснить как и что;

2. (jakiś czas) поучить;
3. (zwrócić uwagę) наставить (кого-л.)
+

1. nauczyć, objaśnić, poinformować

* * *
pouczony сов.
1) научи́ть, объясни́ть

pouczyć co i jak — объясни́ть как и что

2) (jakiś czas) поучи́ть
3) (zwrócić uwagę) наста́вить (кого-л.)
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "pouczyć" в других словарях:

  • pouczyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pouczać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pouczyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VII, pouczyćczę, pouczyćczy, pouczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczyć kogoś przez pewien czas :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pouczyć — dk VIb, pouczyćczę, pouczyćczysz, pouczyćucz, pouczyćczył, pouczyćczony pouczać ndk I, pouczyćam, pouczyćasz, pouczyćają, pouczyćaj, pouczyćał, pouczyćany 1. «przekazać komuś wiedzę o czymś; nauczyć, objaśnić, poinformować» Pouczyć kogoś o nowych …   Słownik języka polskiego

  • pouczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczyć się przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pouczę się do południa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zasięgnąć u kogoś informacji;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pouczać — → pouczyć …   Słownik języka polskiego

  • pouczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pouczaćam, pouczaća, pouczaćają, pouczaćany {{/stl 8}}– pouczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pouczaćczę, pouczaćczy, pouczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiadamiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pouczający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. pouczać (p. pouczyć) pouczający w użyciu przym. «mogący pouczyć, służący za wzór; budujący, umoralniający» Pouczająca lekcja, historia. Pouczająca książka …   Słownik języka polskiego

  • pouczenie — n I 1. rzecz. od pouczyć. 2. lm D. pouczenieeń «wskazówka dotycząca postępowania; rada, zalecenie» Otrzymać pouczenie w jakiejś sprawie. Wysłuchać cierpliwie pouczeń. Udzielać komuś pouczeń. pouczenie się rzecz. od pouczyć się …   Słownik języka polskiego

  • otworzyć — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust …   Słownik frazeologiczny

  • otwierać — 1. Nie mieć do kogo ust, pot. gęby otworzyć «nie ma w pobliżu nikogo, z kim można porozmawiać»: Nie było do kogo ust otworzyć. Powinowaci i znajomi byli poruszeni, zatroskani, ale trzymali się z daleka. M. Ławrynowicz, Diabeł. 2. Nie otworzyć ust …   Słownik frazeologiczny

  • przysiąść — fałdów «zabrać się do intensywnej pracy, zwłaszcza umysłowej, pilnie popracować, pouczyć się»: Koniecznie znajdź czas na to, by przygotować kilka podstawowych szablonów dokumentów. Jeżeli nie da się inaczej, przysiądź nawet fałdów po godzinach. Z …   Słownik frazeologiczny

  • przysiadać — Przysiąść fałdów «zabrać się do intensywnej pracy, zwłaszcza umysłowej, pilnie popracować, pouczyć się»: Koniecznie znajdź czas na to, by przygotować kilka podstawowych szablonów dokumentów. Jeżeli nie da się inaczej, przysiądź nawet fałdów po… …   Słownik frazeologiczny


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»